ఆహ్లాదం
అక్షరాల సీమలో నా ప్రయాణం
బుధవారం, మే 04, 2016
జీవిత సత్యం
(ఎప్పుడో చిన్నపుడు రాసుకున్న కవిత)
వెలుగుతున్న ప్రమిద కింద...
పొంచి ఉంది చీకటి!
వికసించే పువ్వు చూడు...
వాడిపోవు గంటకి!
ఉదయించే సూర్యుడైన...
అస్తమించు రాత్రికి!
పున్నమి చంద్రుడు సైతం...
వన్నె తగ్గు మర్నాటికి!
జీవితాన సుఖముందని విర్రవీగి పొంగి పోకు...
ఎంచి చూడ సుఖమంతా క్షణంలోన సగం సేపు!
1 కామెంట్:
అజ్ఞాత
2:40 AM
బుచికోయమ్మ బుచికి
రిప్లయి
తొలగించండి
రిప్లయిలు
రిప్లయి
కామెంట్ను జోడించండి
మరిన్ని లోడ్ చేయి...
కొత్త పోస్ట్
పాత పోస్ట్
హోమ్
దీనికి సబ్స్క్రయిబ్ చేయి:
కామెంట్లను పోస్ట్ చేయి (Atom)
బుచికోయమ్మ బుచికి
రిప్లయితొలగించండి