ఓరి నా వెర్రి మనుషుల్లారా... ఎందుకర్రా ఈ గొడవలు?

 

ఇంట్లో కుటుంబ సభ్యుల మధ్య అపార్థాలు...

అపార్టుమెంట్లో ఫ్లాట్ల వారీ పట్టింపులు...

వీధిలో ఇరుగు పొరుగుల పేచీలు...

ఊర్లో వీధుల మధ్య తేడాలు...

ఇక్కడితో ఆగిందా?

మతాల మధ్య వైషమ్యాలు...

కులాల మధ్య విభేదాలు...

దేశాల మధ్య పగలు...

సంపన్నులు, సామాన్యుల మధ్య అడ్డుగోడలు...

తరాల మధ్య అంతరాలు...

ఓరి నా వెర్రి మనుషుల్లారా... ఎందుకర్రా ఈ గొడవలు?

ఒక్క సారి అలా ఆకాశంలోకి చూడండ్రా...

సూర్యుడు ధగధగలాడుతూ కనిపిస్తున్నాడా?

మనతో సహా ఈ భూమ్మీద జీవిస్తున్న జీవులన్నింటి పుట్టుకకు కారణమైన ఆ బ్రహ్మాండమైన సూర్యుడు ఎంత పెద్ద వాడో తెలుసా? సూర్యుడి నిండా మన భూగోళాలను సర్దేయాలనుకున్నామనుకోండి. ఎన్ని పడతాయనుకుంటున్నారు? ఏకంగా 13 లక్షలు. అంత చిన్న భూమిరా మనది.

వెర్రి నాగన్నలారా... అందులో మళ్లీ సరిహద్దులు, అంతరాలూనూ... అవసరమా?

అక్కడితో అయిపోయిందనుకోకండర్రా...

ఇంత చిన్న భూమి మీద ఉన్న నువ్వు, 700 కోట్ల మందిలో ఒకడివి. ఏదో సామెజ్జెప్పినట్టు... శత కోటి గాళ్లలో నువ్వో బోడిగాడివన్నమాట.

అందుకనే మరి, ఆకాశం కేసి చూడమంట...

సరే... అక్కడ కనిపించే సూర్యుడు మాత్రం ఏ పాటి అని?

పాలపుంత అనే ఓ నక్షత్ర మండలంలో ఒకడు. మిల్కీవే అనే ఆ గెలాక్సీలో ఉండే దాదాపు 300 బిలియన్ నక్షత్రాలలో ఓ మామూలు నక్షత్రం అంతే. బిలియన్ అంటే వంద కోట్లని తెలుసుగా. అంటే 30,000 కోట్ల తారల సమూహంలో పాలపుంతలో ఓ మూలన ఉండే ఆ సూర్యుడే నిజానికి ఓ ఇసుక రేణువంత. ఆ సూర్యుడిని ఆధారం చేసుకుని, ఆయన ఆకర్షణతో ఆయన చుట్టూ తిరుగుతున్న ఓ ఎనిమిదో, తొమ్మిదో గ్రహాలు, మళ్లీ వాటి చుట్టూ తిరిగే ఉపగ్రహాలు, ఇంకా కోట్లాదిగా ఉండే గ్రహశకలాలు... వీటన్నింటి మధ్య మన భూమి. కేవలం ఇందులోనే జీవం ఉంది. జీవ రాసులు ఉన్నాయి. కీటకాలు, పక్షులు, జలచరాలు, జంతువులు... ఇలా చెబుతూ పోతే కనిపించేవీ, కనిపించనివీ అన్నీ కలిపి లక్షలాది జీవజాతులు. వాటి మధ్య బుద్ది జీవిననుకునే నువ్వు.

ఇప్పుడు చెప్పండొరే...

మన పాలపుంతతోను, మన సూర్యుడితోను పోల్చి చూసుకుంటే మన భూమెంత? దాని మీద మూడొంతులు ఆక్రమించుకున్న సముద్రాలెంత? మిగిలిన కాస్త నేలమీద నీ దేశమెంత? నీ రాష్ట్రమెంత? నీ జిల్లా ఎంత? నీ ఊరెంత? అందులో నువ్వెంత?

ఒక్కసారైనా ఆలోచించావా?
అందుకనేరొరేయ్... ఎప్పుడైనా గర్వం తలకెత్తితే ఓసారి ఆకాశం కేసి చూడండ్రా...

అంతే కాదురా నాయనా... ఇంకాస్త ముందుకెళ్దాం...

మన పాలపుంత ఉంది చూశావూ? అది కూడా ఈ విశ్వంలో చిన్నదేరా...

ఇంతవరకు మానవుడు కనిపెట్టిన అత్యాధునిక పరికరాల సాయంతో, మనం చూడగలిగినంత మేరకు విశ్వాన్నే లెక్కలోకి తీసుకుంటే, అందులో ఉండే దాదాపు 3 ట్రిలియన్ గెలాక్సీలలో మన పాలపుంత కూడా ఒకటి. ఇక్కడ కూడా మనం ‘శత కోటి...’ సామెతను గుర్తుకు తెచ్చుకోవచ్చు. ఇంతకీ ట్రిలియన్ అంటే తెలుసుగా? లక్ష కోట్లు! అంటే... మూడు లక్షల కోట్ల నక్షత్ర మండలాల్లో ఒకటన్నమాట మన పాలపుంత. ఇక మనం ఇంకా గమనించలేని విశ్వం ఎంతుందో తెలీదు.

 

సరే... మనం మనతో మొదలు పెట్టి మన విశ్వంగాడి దగ్గర వరకు వచ్చాం కదా? మరి ఈ విశ్వంగాడు పాపం ఒంటరి వాడేనా?

కాదుట్రా... ఒరేయ్... అనేక విశ్వాల సమూహమైన ‘‘మల్టీవర్స్’’ లో మన విశ్వం కూడా ఒకటని కొంతమంది శాస్త్రవేత్తలు నమ్ముతున్నారు.

మరి ఇన్ని విశ్వాల్లోనూ, మన విశ్వంలోనూ ఉండే కోటాను కోటాను కోటాను కోట్లాది నక్షత్రాలలో దాదాపు ప్రతి దానికీ, మన సూర్యుడికి ఉన్నట్టుగానే గ్రహ వ్యవస్థ ఉండొచ్చు. ఆ గ్రహాలలో కొన్నింటిలో మన భూమి లాంటి వాతావరణ పరిస్థితులే ఉండొచ్చు. అక్కడా జీవం ఉండొచ్చు. కానీ ఇప్పటి వరకు మనకైతే తెలీదు. ఎందుకంటే ఎక్కడో సుదూర అంతరిక్ష తీరాల్లో మన లాంటి వాళ్లు ఉన్నా వాళ్ల గురించి తెలుసుకునే స్థాయికి మన సైన్స్ ఇంకా ఎదగలేదు.

 

అర్థమైందా? కాకపోవచ్చులే... ఈ సువిశాలమైన, విస్తారమైన కాస్మిక్ వేదిక పొడవెంతో, వెడల్పెంతో.... దాని సిగతరగ లోతెంతో... మన బుర్రలకి ఎక్కడ అందుతుందిరా...

కాబట్టి... ఏతా వాతా చెప్పేదేమంటే... మనమందరకీ ఈ భూమే నివాసం రా. ఇందులో మన ఉనికి ఎంత సూక్ష్మమో అర్థం చేసుకుంటే... ఇక ఈ గొడవలు, అంతరాలు, విభేదాలు, కక్షలు, కావేషాలు, వైషమ్యాలు... ఎక్కడ ఉంటాయిరా.

అసలొరే... అంతుపట్టని ఈ అంతరిక్షంలో నువ్వు ఓ అద్భుతంరా. నీ జీవితంలో ప్రతి క్షణం ఓ అరుదైన సంఘటన. నీ ఆలోచనలు, నిర్ణయాలు, అనుభవాలు... ఇవన్నీ నీకే చెందిన కథలో చిన్న చిన్న భాగాలు.

 

కాబట్టొరే... ఎప్పుడైనా నీకు అసహాయంగా అనిపించినప్పుడు, అసలు నీ ఉనికే ఎంత అరుదైన అద్భుతమో గుర్తు చేసుకోరా...

నీ ప్రతి హృదయ స్పందన, నీ ప్రతి నవ్వు, నువ్వు ఏర్పరుచుకునే ప్రతి బంధం — ఇవన్నీ ఒక అద్భుతమేరా.  మనమంతా ఇక్కడ, ఇప్పుడు, ఈ క్షణంలో ఈ విశ్వాన్ని అనుభవిస్తున్నాంరా. అనుభూతి చెందుతున్నాం. ఇది అసాధారణమైన విషయం కదా?

ఏది ఏమైనా ఒరే... ఒక్కటి మాత్రం నిజంరా.  ఈ విశ్వం అనంతమైనదే కాదు, అవకాశాలతో నిండినది కూడానూ. కాబట్టి హాయిగా జీవితాన్ని అనుభవించర్రా... అనుభూతి చెందడర్రా... మిగతా విషయాలన్నీ పక్కకు పెట్టండ్రా... వెర్రి నాగన్నల్లారా.