అయ్యయ్యో... ఎంత కష్టం?

అయ్యయ్యో... ఎంత కష్టం?

'ఓలమ్మో... ఓరయ్యో... ఓలక్కో... ఓరన్నో... మాకెంతకట్టమొచ్చినాదోలమ్మా... మీరంతా కలిసి ఆదుకోవాలమ్మో...'

'ఓలమ్మలమ్మ... అంత దుక్కపడకే తల్లీ! సూడ్లేక పోతన్నాం. ఇంతకీ ఏ కట్టమొచ్చినాది?'

'ఇంకా అడుగుతారేటమ్మో... నాకు మాటలు పెగల్టం లేదు. నిచ్చేపంలాటి నా కొడుకును పోలీసులు ఎత్తుకుపోనారమ్మో...'

'అయ్యో తల్లీ, ఎంత కట్టం! కొడుకునెత్తుక పోతే ఏ తల్లి తల్లడిల్లదమ్మా? ఎండనక, కొండనక తారట్టాడతా మా గుమ్మంలోకొచ్చి గింగిరాలు తిరిగిపోతన్నావు. ఇంతకూ నీ కొడుకునెందుకు ఎత్తుకెల్లారే తల్లీ!'

'ఏటి సెప్పేదమ్మో... ఏవో దొంగతనాలు, దోపిడి సేశాడంటన్నారమ్మా... ఈ రోజుల్లో ఎవులు సేత్తంలేదు సెప్పండమ్మా... ఆల్లందర్నీ ఒగ్గేసి నా కొడుకునే అన్నాయంగా ఎత్తుకపోనారమ్మో...'

'ఏటేటీ? దొంగతనాలూ దోపిడి సేసినాడా? అదేటమ్మా, ముందుగాలే కొడుకును అదుపులో ఎట్టుకోలేక పోనావా? తోటకూర నాడే మందలించి ఉంటే ఇంతదాకా వచ్చేది కాదు కదమ్మా? దోచేసినోడిని మరట్టికెల్లక ముద్దెట్టుకుంటారేటి? బాధగానే ఉంటదికానీ కూసింత ఓర్సుకోమ్మా...'

'అదొక్కటే కాదమ్మా! నా కొడుకు కట్టాలకు మొదట్నుంచీ లెక్కేలేదు తల్లీ...'

'అట్టాగా తల్లీ? ఎంతెంత కట్టపడిపోనాడమ్మా నీ కొడుకు?'

'ఏం సెప్పమంటారు తల్లీ! ఆల్ల నాయన కూసున్న కుర్సీ ఎక్కాలని ముచ్చట పడ్డాడమ్మా... కానీ అందరూ కలిసి అడ్డుకుని మరొకర్ని కూసోబెట్టేరమ్మా... అందుకని అలిగి రోడ్ల మీద పడ్డాడమ్మ బిడ్డ!'

'అయ్యో... తల్లీ ఎంత కట్టం? ఆ కుర్సీ ఎప్పుడోపాలి ఎక్కుదువులేరా... తొందరపడమాకని సెప్పలేకపోనావమ్మా! నట్టింట్లో కన్నకొడుక్కు సెప్పుకోలేక, ఇప్పుడిట్టా రోడ్డుమీద పడాల్సి వచ్చింది కదమ్మా? ఇంకేటమ్మా నీ బిడ్డ కట్టం?'

'ఏం సెప్పమంటావు తల్లీ? ఆ కుర్సీ ఎక్కినాయన్ని దించేదాక నా కొడుక్కి సుకం లేదమ్మా... అందుకోసరమే ఆయనకి మద్దతిచ్చేటోల్లని తనవైపు తిప్పుకోడానికి ఎంత సతమతమైపోయాడోనమ్మ బిడ్డ! ఆయనొట్టి అసమర్దుడని లోకానికి సాటాలని తిరగని సోటు లేదమ్మ... అంతలేసి తిరుగుడు ఎవులైనా తట్టుకోగలరా సెప్పండమ్మ?'

'అబ్బో... సానా కట్టం తల్లీ! అంతులేని ఆశలెట్టుకుంటే అంతేనని ముందుగాలే సెప్పలేకపోనావామ్మా? ఇప్పుడు నువ్వు కూడా ఇట్టా తిరగాల్సి ఉండకపోను... ఇంకేటమ్మా నీ కట్టం?'

'నా బిడ్డ ఐద్రాబాద్‌లో రాజబవనం కడుతున్నాడమ్మా... దానికి ఇటుకలు, సిమెంట, కూలీల పనులన్నీ సూసుకోడానికెంత ఆయాస పడిపోయాడో. ఇప్పుడయ్యన్నీ సూసుకోడానికి లేదే కదమ్మ?'

'ఏటీ రాజబవనమే! అవున్లేమ్మా... అంతోటి పెద్దిల్లు మొదలెడితే కట్టమే! మాం పూరింట్ల తాటేకులు మార్సడానికే ఆపసోపాలు పడిపోతామే. కానీ ఏటి సేత్తం? ఎవుల్నైనా పురమాయించుకో తల్లీ...'

'అదొక్కటే కాదమ్మా... రాట్రమంతటా బూములు సుట్టబెట్టాడమ్మా... ఎవురెవరికో కట్టబెట్టాడమ్మా... ఆల్లనుంచి సొమ్ములు పట్టాడమ్మా... కంపెనీలెట్టాడమ్మా... ఆ యవ్వారాలన్నీ నాకేటి తెలస్తయి సెప్పండమ్మ... ఇప్పుడేం సేతురో తెల్టం లేదమ్మ...'

'ఓలోలోలి! ఇయ్యెక్కడి కట్టాలమ్మా... ఎక్కడా ఇనలేదు? ఇన్నోసి పన్లు నెత్తి మీదెట్టుకుంటే ఎట్టాగమ్మా? ఎంత కట్టబడిపోనాడమ్మ బిడ్డ... ఇంకేటి కట్టాలు తల్లీ?'

'ఏమని సెప్పనమ్మ? ఎనిమిదేళ్ల కితం సక్కంగానే ఉండేవాల్లమమ్మ... అంతా పోగుసేసి మా కాడున్నది లచ్చల్లోనేనమ్మ ఆస్తంతా... పేనం సుకంగా ఉండేది... ఈమద్దె కాలంలో నా కొడుకు కాయకట్టం వల్ల లచ్చ కోట్లకు పడగలెత్తామమ్మా... ఆ నోట్లన్నీ లెక్కబెట్టి నా కొడుకు వేళ్లన్నీ నొప్పులేనమ్మా...'

'ఓలమ్మలమ్మ! ఎంత కట్టమమ్మ... ఎదవది కూలి డబ్బులు నెక్కెట్టుకోడాకే కిందిమీదులవుతామమ్మ మేమంతా. అట్టాంటిది అంతలేసి సొమ్ములొచ్చి పడిపోతా ఉంటే ఎంత కట్టం? బిడ్డ సేతులకు నొప్పి లేపనం రాయలేక పోయావమ్మా?'

'అది కాదమ్మా... ఆ డబ్బులేంటో, కంపెనీలేటో, మనుసులేటో, మాటలేటో, నాకేటి తెలుత్తాది సెప్పండమ్మ?'

'అయ్యయ్యో! ఇంటుంటే కడుపు తరుక్కుపోతావుంది. కుసింత ఓపిక పట్టమ్మ...'

'ఎట్టా పట్టేదమ్మ? పొరుగు రాట్రంలో కూడా బవంతుల పన్లెట్టుకున్నాడు బిడ్డ! ఎన్నెన్ని కోట్లో తీస్కెల్లి ఇదేశాలు పంపేడు. ఆటిని దొడ్డిదారిని తీస్కొచ్చి సొంత కంపెనీల్లోకి తోడుకున్నాడు. ఇన్నేసి యవ్వారాలు సూసుకోవాల్సి ఉంటే కొడుకుని తీస్కెల్లి జైల్లో పెడితే ఎట్టాగమ్మా?'

'ఓలమ్మో... ఎంత కట్టం! గుండెలవిసిపోతన్నాయి తల్లీ...'

'మీకట్టా అనిపించాలనేనమ్మా... సానుబూతి కురిపించాలనేనమ్మా... నా కట్టాలు మీకాడ ఏకరువు ఎట్టుకోడానికి వచ్చాను...'

'అవునుకానీ తల్లీ... ఇంతకీ మామేటి సేయాలంటావు సెప్పమ్మా...'

'ఏం లేదమ్మా... మీరంతా కలిసి నా బిడ్డకు మద్దతియ్యాల. ఆడెనకాల జనమంతా ఉన్నారని సాటి సెప్పాల... అదేనమ్మా నా కోరిక...'

'శానా బాగుంది తల్లీ! ఆడేమో దొంగతనాలు సేసేడూ? దోపిడి సేసేడూ? ఎవుల్ల బూములో గుంజుకుని మరెవుల్లకో అప్పజెప్పి మాయజేసి కోట్లు కొల్లగొట్టేడూ? ఇయన్నీ తెలుసుకుని కూడా నీ కొడుక్కి మద్దతియ్యటానికి మాకు మనసెట్టా ఒప్పుద్దమ్మా? నీతిమాలినోడికి జేజేలు కొడితే నవ్వులపాలు కామా! పున్నామ నరకానికి పోమా తల్లీ! నీ కట్టాలన్నీ ఇని ఓదార్చగలం కానీ మామేటీ సెయ్యలేమమ్మా. అవునుగానీ తల్లీ... ఇంతలేసి కట్టాలడిపోతా నీ బిడ్డ బయటుండే బదులు జైల్లోనే ఉంటే సుకం కదా తల్లీ? నీడపట్టున పడుండి ఇంత బువ్వ తింటాడు? కాసింత ఓర్సుకో తల్లీ! పోయిరా!'

PUBLISHED IN EENADU ON 12.6.2012